به نام خدایی که در این نزدیکی است

این گلدان های خشکیده را

از کنار پنجره ی خاطراتت بردار !

توان دستهای اراده ات را باور کن

با سرانگشتان احساست

رویشی دوباره را لمس کن 

آیا معجزه ی خورشید را ندیده ای 

و طعم مهربانی آب را نچشیده ای ؟!

بیا توی این گلدان بذر زندگی بکار

و امید برویان 

من به دستهای تو ایمان دارم !

پ.ن : تقدیم به دوست عزیزم : م.ن