به نام خدایی که در این نزدیکی است
ردـّپاهای تو برساحل بود ...
دل من دریا شد
رفتنت طوفانی
در دلم بر پا کرد
.
.
موج برداشته این دریا باز
ردـّپاهایت را ،
برده تا اقیانوس
ردـّپاهایت نیست ،
روی شنها اما
آب هرجا باشد ، ردپایت آنجاست
.....
پ.ن : سالروز رفتنت نزدیک است و من بی قرارم ...
پ.ن : هر جا" روشنی" هست یاد تو می افتم !
به نام خدایی که در این نزدیکی است
فوت میکند دخترک....
قایق کاغذی
می دود روی آب ،.....شادمانه!
می خندند چشم ها ، ....کودکانه !
پ.ن :یادش بخیر بچگی هامون ...!
به نام خدایی که در این نزدیکی است
آه واژه ها چقدر ساکتید!
گوش من
پر از صدای اضطراب شاخه ها
درپس سرود باد ،
رنگ زرد صورت درخت
از شنیدن وداع برگ
گوش من پراست....
آه واژه ها چقدر ساکتید!
گوش من پر است
از شتاب کند لحظه های درد
در پی شنود حرفهای سرد
گوش من پر از ندای شب
در هوای گرگ و میش صبح
گوش من پر است ....
آه واژه ها...!
برای این سکوت سرد
مرگ چند قطعه و غزل ،
مرگ چند مثنوی به جان خریده اید ؟
به نام خدایی که دراین نزدیکی است
تاراج خزان
سردی دی...
قنوت های سبز من،
ریشه در خاک کدام آسمان دوانده اند ؟
اشک های دلخون شده
آسمان پر شده از ابرهای بی باران ،...
قنوت های سبز من
سر به آستان مهربانی کدام فصل بارانی ساییده اند ؟
نمکزارهای بی انتها
زخم های باز ، مانده ....
قنوت های سبز من
از مرهم کدام چشمه نوشیده اند ؟
آوازهای قطعه قطعه
گوش هایی بدون حس شنیدن
قنوت های سبز من
دل به آرامش کدام موسیقی سپرده اند ؟
کپکهای روی آرزوها
دلهای بیات شده
قنوت های سبز من
بوی تازگی را از کدام سمت شنیده اند ؟
قنوت های من
فنوت های سرسبز من
بوی دعاهای تازه می دهند
بوی دشتهای همیشه بهار
بوی بالهای فرشته می دهند
