به نام خدایی که در این نزدیکی است
این گلدان های خشکیده را
از کنار پنجره ی خاطراتت بردار !
توان دستهای اراده ات را باور کن
با سرانگشتان احساست
رویشی دوباره را لمس کن
آیا معجزه ی خورشید را ندیده ای
و طعم مهربانی آب را نچشیده ای ؟!
بیا توی این گلدان بذر زندگی بکار
و امید برویان
من به دستهای تو ایمان دارم !
پ.ن : تقدیم به دوست عزیزم : م.ن
