به نام خدایی که در این نزدیکی است
بیهوده متهم اند
تمام سنگ های عالم
به بی احساس بودن
به دلسنگ بودن !
و اگر نبود این سکوت سنگین ،
و این موسیقی بی کلام ،
از پس فزیادهای در گلو مانده شان،
می شد فهمید که چه قدر
مظلومند سنگها !
وقتی سنگ هایی هستند..
آنقدر دلنازکند ،
که به سیلی آرام رود می شکنند
و دلشان هزار پاره می شود !
و سنگ هایی هستند که
وقتی به سوی آب پرتاب می شوند
غوغا می کنند ،
موج راه می اندازند
تا ماهی ها رابرای دوری از خطر ،
خبر کنند
وهستند سنگهایی که آنقدر دلسوزند
که مدام سرمان به آنها می خورند
تا سر به راه شویم ،
سنگدل بودن اتهام بزرگی است
برای سنگها !