به نام خدایی که در این نزدیکی است 

یک روز می رسد که آدم ها لالت می کنند 

نه اینکه جرات حرف زدن نداشته باشی 

بارها آزاد و رها سخن گفته ای .

بارها شهامت ابراز هر احساسی را آزموده ای .

اما یک روز از راه میرسد که 

 دوستت دارم ها و دوستت ندارم ها را مثل بغضی سنگین  قورت می دهی ، 

و زیر سایه ی سکوت زندگی ات را شروع می کنی 

و خیال نکنید  این روزها ، روزهای بدی هستند 

روزهایی که بی دغدغه احساسات و حرفهایت برای خودت هستند ، نه اینکه احساست مرده باشد ؛ فقط خودت هستی و حرفهای نگفته ات ، خوبی این حالت اینست که 

دیگر مورد قضاوت قرار نمی گیری ..  

کمی بعدتر روزهایی می آیند که می فهمی 

همان آدم ها که لالت کرده اند ؛ حتی سردی سکوتت را حس نکرده اند.  

آن وقت بهترین دوران عمرت از راه رسیده است. 

میخزی درون خودت و در غار تنهایی ات ، تنهاو تنها  برای خودت زندگی می کنی .