به نام خدایی که در این نزدیکی است
دوباره بیا مادرم
کنار آسیا بنشینیم
دلم گرفته بیا درددل بکنیم
کنار سجاده ی دعا بنشینیم
تو از عــــــلی بگو که تنها ماند
من از تنی که روی صـــحرا مـــــاند
دوباره بیا لحظه های مرگ مـــحسن را
برای دختر چارســــــاله ات روایـــــت کــــن
بگو چه کشیدی دمی که تازیانه میخوردی ؟
بگو که گـــــناهت چه بود ماردم ، زهرا
مگــر تو نبودی دختر رسول الله ؟
بگو زشرم آتش و در
بـــگـــو زدرد ورنـــــج هـــــای دلـــت مـــــــادر !
بــگو که کــــینه ها چگــونــــــــــه ســوزانــدت ؟
بگــــو که یــــاس جـــــــــوان خــــانـــه ی مـــــا
چگونه خـــــم شــــــدو نــاگاه پــــــــرپـــر شــد
بس اســت مــــــــادرم نــگو!.. فقـــط بشــنو !
که بـــعد تــــو بـــــابا اســـــیر مـــاتــــــم شـــد
و بعد تو هرشــب مــــــاه کنار چــاه می آمــــد
و ابــــــر روی چـــاه مــــــــی بــــاریـــــــــد ....
و بعد تــو مــــادرحســـن ، چه تنـــــها مــانــد !
حســــــــــین ! آه... حسین ، روی صحرا ماند !
......ســـکوتـــــــــــــــ می کـــــــــنم .....!!!!
درد تازیانه را چشیـــده ای خودت ، مـــــــادر !
سر برادرت اما روی نـــــی ندیده ای مـــــادر !
تـــــــو دیده ای که بــه بابا چه طور تازیانه زدند
ولی ندیده ای که ســــری را به تیغ کینه زدند !
من این همــــــه داغ دیـــــده ام ولـــــی مـــــادر
امــــان زلحـــــظه ای که گوشـــه ی خرابه شام
تو را دوباره به شکل رقــــیه دیـــــده ام مادر ....
بــــیا دوبـــاره کنـــــار مــــــــــن بــنــشـــیـــن !
بــــیا ببــــــیـــن که دلـــــــــم روضه می خواهد
برای تــــــــــو ، پــــدر ،بـــــرادرم ....مـــــــــادر !
دل مـــــن ســـــالهاســـــت گریه می خواهد !
