به نام خدایی که در این نزدیکی است
پیچک های شهر ،
آی پیچک های زیبای شهر
که تکیه کرده اید به دیوارها
زیباییتان افزون
سبزینه هاتان پررنگ باد
آی ، ای پیچک ها
که چشم ها را می نوازید
و خیال آدم را می برید به چمن زار
به علف زار
به بوی تازه ی سبزه زار
این دیوارها که ایستاده اند پشت شما
، فقط دیوارند ، دیوار !
و دیوارها حتی اگر شیشه ای باشند
نسبشان می رسدبه سنگ !
حواستان هست ؟
این ها صورت آسمان را هم خراشیده اند
آی پیچک ها که جای پایتان
مانده روی تن دیوارها
خورشید با لبخندش نشسته آن بالا
گام هایتان استوار !
راهتان پر رهرو باد !