به نام خدایی که در این نزدیکی است 

جمعه ها با این که  خود آیینه اند 

مثل زخمــی در درون سینـــه اند

 جمعه ها رنگ زمین خاکی تر است 

آسمان از دوری ات شاکی تر است

جمعه ها گل می کند نرگس به باغ 

لاله می خــــواند غزل های فـــــراق  

جمعه ها زخم دلــــم وا می شود 

مثل آدم ، مثـــــل حــوا مـی شود 

جمعه ها نالان و گریان می شویم 

ندبه خوان ، زار و پریشان می شویم

جمعه ها عاشق تــر از پروانه ایم 

هر غروبش ، شکل یک دیوانــه ایم 

جمعه ها را با تو پیمان بسته ایم 

از همه دنیای فانی خستــه ایم 

جمعه ها اسپنـــد و قرآن و دعـــــا 

منتظرهستیـــــم: الـــــــــوعده وفا !