به نام خدایی که در این نزدیکی است 

پاییز ، بی قرار بر چهره ی دشت  می بارد 

جاده ای در دور دست نگاه می رقصد 

مه آلود و رویایی !

دخترکان آرزو 

دست در دست شوق 

ترانه ی زندگی را 

پر می کنند از قههقهه های بی دلیل...

بی بهانه..

باران ، به اشتیاق خنده های دخترانه شان 

از ته دل می بارد !

گنجشکها دلشان می لرزد ،

دخترکان امید اما،

 دل توی دلشان نیست !

به خورشید پشت ابر می خندند 

و تمامیت مه آلود جاده را پر می کنند از 

فانوسهای روشنی 

که بر قلب آینده آویزان کرده اند 

فردا این فانوسها 

خورشید را هم به تماشا می کشاند ..

پ.ن : برای شاگردانم و معصومیت نگاهشان  ....