به نام خدایی که در این نزدیکی است
تقدیم به پدرم
چمدانت مگر چه قدر جا داشت ؟!
تمام شمعدانی های کنار حوض زندگی
شیشه ی عطر رازقی ها ی احساس
رنگ های شاد نقاشی های فردا
آواز پر نشاط چکاوک های آرزو ...
...چمدانت مگر چه قدر جا داشت ؟
پ.ن : کاش می شد زمان را به عقب برگرداند
آن وقت تو بودی و روز پدر شادترین روزهای سال بود
با کیک و شیرینی و کادو
وبیش از همه لبخندهای مهربان تو
پ.ن : چه قدر دلتنگتم بابا
برچسب‌ها:
دلنوشته های جویبار
+
تاریخ دوشنبه 91/3/15ساعت 4:37 عصر
نویسنده
جویبار
|
نظر
