به نام خدایی که در این نزدیکی است.
تقدیم به مهربانی های همسرم
...خودم دیدم !
از دستان آسمان افتاد
عشقت را می گویم
درست وسط حوض قلبم
ماه بودی ...
هنوز هم هستی
گرچه دلم فکر می کرد
ماهی شکار کرده است !
ماه من ، ماهی من !
هر چه هستی باش
روشنی ام باش
شـــادی ام باش
تــــــــــو فقط باش !
تــــــــــــو که هستی
آنقدر جسور می شوم
که تا ته هستی می دوم
تا آخر تغزل سروده می شوم
تا سرچشمه ابرهاسرک می کشم
و مثل باران
یکریز و بی دغدغه ی باد
مـــــــــــی بارمـــــــــــــ !
تو که هستی
اقاقی ها را شرمنده ی عطری می کنم
که دوستش داریـــــــــــــ ..
روی طاقچه ی زندگی
گلدانی از عرفان بنفشه می گذارم ...
عزیزم بمـــــــان برایم
من پرواز را از دستان تو آغاز کردم
بمان که اوج بگیرم ...
خیالم هم بی حضور تو می میرد !
پ.ن : احساسم به تو آبی است ، حسی به رنگ آسمان
به رنگ آرامش ، به رنگ کاشی های حوض های قدیمی
پ.ن : پیشاپیش روزت مبارک همسر عزیزم
